Goed verzekerd, of toch niet?

Veel ondernemers en beroepsbeoefenaren hebben een beroepsaansprakelijkheidsverzekering, vaak afgesloten via een tussenpersoon.

Wie niet werkt, maakt geen fouten. Als ondernemer/beroepsbeoefenaar wil je erop kunnen vertrouwen dat de schade ten gevolge van een gemaakte fout wordt vergoed door de verzekering.

In de rechtspraktijk blijkt dat een afgesloten beroepsaansprakelijkheidsverzekering in een aantal gevallen volstrekt onvoldoende is.

Dat was ook het geval bij een groot landelijk opererend adviesbureau. Aangesproken op een beroepsfout onderzochten wij de dekking. Wat bleek: de verzekering verleende alleen dekking als het adviesbureau haar algemene voorwaarden van toepassing had verklaard op de overeenkomst met haar opdrachtgever. In dit geval ging het om de NDR2011, een soort branchevoorwaarden.

Afgezien van een specifieke situatie betrof de dekking het bedrag dat verschuldigd zou zijn indien de NDR2011 van toepassing was. De NDR2011 kennen een beperking van aansprakelijkheid die inhoudt dat alleen directe schade voor vergoeding in aanmerking tot het maximum van het door het adviesbureau in rekening gebrachte honorarium. Het hoeft geen betoog dat dit in veel gevallen een fractie vormt van de schade als er sprake is van een beroepsfout. De dekking is dan ook volstrekt ontoereikend.

Er kunnen veel redenen zijn waarom algemene voorwaarden niet van toepassing zijn of niet van toepassing worden verklaard. Bij grote opdrachtgevers, waaronder overheidsorganen, worden algemene voorwaarden van het adviesbureau standaard afgewezen.

Kortom, een verzekering die op deze wijze een link legt met de toepasselijkheid van de algemene voorwaarden van de verzekerde, acht ik ondermaats. Niet goed verzekerd dus.